دوره گرد...طبیب دوار بطبه...

 

حضرت امام حسن عسکری ^(ع) پس از بیست و هشت سال زندگی و شش سال امامت در هشتم ربیع‌الاول سال 260 هجری در شهر سامرا و به دست معتمد عباسی به شهادت رسید و در کنار مرقد مطهر پدر بزرگوار خویش مدفون گردید. آن حضرت، همواره تحت نظر و در زندان‏های طاغوت‏های عصر خود بود و سرانجام با زهر جفا، شهید شد . امام حسن عسکری ^(ع) با همه‏ی اختناق و محدودیت‏های زمان توانست به بهترین وجه و در حد امکان، فشردگی مبارزه در مقابل ستمگران و حکام جور را حفظ کرده و این نهضت نهفته را هدایت نماید. آن حضرت، قطب دایره‏ی مبارزه بود و دیگران بر اطراف او دور می‏زدند. دوست و دشمن می‏دانستند که امام و پیروانِ او، خلافت ناحقِّ عباسی را قبول ندارند و طرفدار حکومت واقعی و نجات دهنده‏ی اسلامند. امام حسن عسکری، با وجود همه‏ی فشارهای دستگاهِ جور عباسی و کنترل‏ها و مراقبت‏های بی‏وقفه‏ی دولت مرکزی، یک سلسله فعالیت‏های سیاسی و اجتماعی و علمی در جهت حفظ اسلام و مبارزه با افکار ضد اسلامی انجام داد که بدین گونه قابل ذکرند: کوشش‏های علمی در دفاع از آیین اسلام و ردّ اشکال‏ها و شُبهاتِ مخالفان و نیز تبیینِ اندیشه‏ی صحیح اسلامی؛ ایجاد شبکه‏ی ارتباطی با شیعیانِ مناطق مختلف از طریق تعیین نمایندگان و اعزام پیک‏ها و ارسال پیام‏ها؛ فعالیت‏های سِرّی سیاسی به رغم کنترل‏های حکومت عباسی؛ حمایت و پشتیبانی مالی از شیعیان، به ویژه یارانِ خاصِّ خود؛ تقویت و توجیه سیاسیِ رجال و عناصرِ مهمّ شیعه در برابر مشکلات؛ استفاده‏ی گسترده از آگاهی غیبی برای جلب منکران امامت و دلگرم کردن شیعیان؛ آماده سازی شیعیان برای دوران غیبت فرزند خود، امام مهدی ^{(عج ).}

آیات و روایات متناسب :

شهادت امام حسن عسکری ^{علیه‌السلام}

ابن أثیر :

أمّا الحَسَنُ بنُ عَلیٍّ العَسکَرِیّ‏^{علیه السلام} فَقَد کانَت أخلاقُهُ کَأخلاقِ رَسولِ اللَّهِ^{‏صلی الله علیه وآله}

خلق و خوی امام حسن عسکری ^{علیه‌السلام} همچون خلق و خوی رسول خدا بود

الخرائج و الجرائح، ج 2، ص 901 .

امام مهدی ^{علیه‌السلام} :

کان [الإمامُ العَسکَری‏^{علیه السلام}] نُوراً ساطِعاً و قَمَراً زاهِراً اختارَ اللَّهُ لَهُ ما عِندَهُ فَمَضی عَلی مِنهاجِ آبائِهِ حَذوَ النَّعلِ بِالنَّعلِ

او نوری فروزان و ماهی درخشان بود که خداوند آنچه را نزد خود بود برای او برگزید. او راه و روش پدران بزرگوار خود را گام به گام دنبال کرد تا رحلت فرمود

بحار الأنوار، ج 53، ص 191 .

سخنان برگزیده

امام عسکری ^{علیه‌السلام} :

خَصلَتانِ لَیسَ فَوقَهُما شَی‏ءٌ : الإیمانُ بِاللَّهِ و نَفعُ الإخوانِ

دو خصلت است که بالاتر از آن‌ها چیزی نیست : ایمان به خدا و سود رساندن به برادران

بحار الأنوار، ج 78، ص 374 .

امام عسکری ^{علیه‌السلام} :

جُعِلَتِ الخَبائِثُ فی بَیتٍ و جُعِلَ مِفتاحُهُ الکِذبَ

همه پلیدی‏ها را در خانه‏ای نهادند و کلید آن دروغ است

میزان الحکمه، ح 17410 .

امام عسکری ^{علیه‌السلام} :

إتَّقُوا اللَّهَ و کُونوا لَنا زَیناً و لاتَکوُنوا عَلَینا شَیناً

تقوای الهی پیشه کنید و مایه زینت ما باشید، نه مایه سرشکستگی ما

بحار الأنوار، ج 78، ص 372 .

امام عسکری ^{علیه‌السلام} :

خَیرُ إخوانِکَ مَن نَسِی ذَنبَکَ و ذَکَرَ إحسانَکَ إلَیهِ

بهترین برادر تو کسی است که خطایت را فراموش کند و احسان تو را به خود، به یاد آورد

بحار الأنوار، ج 78، ص 379 .

امام عسکری ^{علیه‌السلام} :

مَن وَعَظَ أخاهُ سِرّاً فَقَد زانَهُ و مَن وَعَظَهُ عَلانِیَةً فَقَد شانَهُ

هر که برادرش را در خلوت پند دهد، او را آراسته است، و هر کس برادرش را در جمع پند دهد، او را سرشکسته کرده است

تحف العقول، ص 489 .

امام عسکری ^{علیه‌السلام} :

لَیسَ مِنَ الأدَبِ إظهارُ الفَرَحِ عِندَ المَحزونِ

شادمانی کردن در نزد غم‌دیده، بی ادبی است

تحف العقول، ص 489 .

امام عسکری ^{علیه‌السلام} :

بِئسَ العَبدُ عَبداً یَکونُ ذا وَجهَینِ و ذا لِسانَینِ

چه بد بنده‏ای است آن که دورو و دو زبان باشد

تحف العقول، ص 488 .

امام عسکری ^{علیه‌السلام} :

مَن کانَ الوَرَعُ سَجِیَّتَهُ و الکَرَمُ طَبیعَتَهُ و الحِلمُ خُلَّتَهُ، کَثُرَ صَدیقُهُ

کسی که پارسایی خوی او، بخشندگی طبیعت او و بردباری خصلت او باشد، دوستانش زیاد شوند

بحار الأنوار، ج 78، ص 379